گریه......گریه....گریه......

انقدر گریه که خسته بشی.انقدر گریه که از چشمات به جا اشک خون بیاد.

انقدر گریه که دیگه نتونی چشماتو باز کنی....

کاشکی وقتی از همه چیز نا امید و خسته شدی یکی باشه که تو بدونی هستش.یه کسی که بتونی بهش تکیه کنی.بتونی باهاش حرف بزنی.

انقدر تنهام که حتی اگه یه عالمه دوست یه عالمه ادم هم دورم بریزن بازم احساس تنهایی میکنم.

من تنهام تنهاتر از همه.نوشته ام شده شبیه متنهای توی کتاب ولی من اینارا دام از ته دل میگم.باور کن......همین یه بار......

نوشته شده در دوشنبه 91/4/12ساعت 10:47 عصر توسط farnoosh نظرات ( ) | |